Longwormen bij paarden worden meestal veroorzaakt door de longwormen van ezels waarmee ze samen geweid worden.

Levenscyclus:

Volwassen vrouwelijke wormen in de longen van een ezel leggen eitjes waar larfjes uitkomen die worden opgehoest, doorgeslikt en met de mest uitgescheiden. Na enkele dagen worden de larfjes infectieus voor de gastheer. De larfjes sterven af door droogte en/of koude. Hoe meer larfjes worden opgenomen door een paard des te meer klachten het paard ontwikkelt. Eenmaal geïnfecteerd ontwikkelen paarden snel immuniteit tegen de infectie. Paarden kunnen wel verborgen geïnfecteerd zijn waarbij continu zeer kleine aantallen larfjes met hun mest worden uitgescheiden. Bij paarden die voor meer dan een jaar niet worden blootgesteld aan infectie verdwijnt de immuniteit en de dieren worden weer volkomen gevoelig.

 

Symptomen:

De klinische symptomen van een longworminfectie kunnen variëren van regelmatig hoesten met een licht verhoogde ademhaling tot dieren die verstikken door een ophoping van larven en slijm in de luchtwegen. De longen en diepere luchtwegen zijn geïnfecteerd met de paardenlongworm. De diagnose wordt vaak gemist. Ezels hebben vaak weinig klinische klachten van een longworm infectie, maar zijn meestal wel de bron van een weide infectie voor paarden. Paarden die samen met ezels weiden of de weides na ezels begrazen hebben een verhoogde kans op een longworminfectie.

 

Diagnose:

Op grond van klinische symptomen, de voorgaande beweiding door ezels en het vinden van larfjes in de mest kan de diagnose worden gesteld. Helaas zijn bij paarden de larfjes niet altijd zichtbaar in de mest. Bij ezels daarentegen worden bij een infectie vrijwel altijd larfjes aangetroffen in de mest. Bij het onderzoek op longworm wordt niet gezocht naar eitjes maar naar levende longworm larfjes in de mest. De eitjes komen namelijk al uit in de darmen van het paard. Bij het onderzoek naar de larfjes wordt gebruik gemaakt van het gedrag van de larfjes door deze in een natte omgeving uit de mest te halen. Onderzoek op longwormen wordt opgestuurd naar het laboratorium.

 

Behandeling:

De behandeling van longworm is niet moeilijk. Zowel producten met Ivermectine als  Moxidectine zijn effectief. Het is wel van belang dat dieren op stal worden gezet om verdere besmetting te voorkomen. Als dieren veel hoesten, koorts hebben of benauwd zijn is het verstandig om er een dierenarts bij te halen. Infecties bij paarden zijn in principe te voorkomen door paarden niet samen met ezels te laten grazen.